Merhaba,

Eskiden beri dinlediğim ancak son zamanlarda ayrı bir anlam kazanan Opeth’in bu güzel şarkısını sizlerle paylaşmak istiyorum.

En soğuk sabaha doğru,
Gün doğumunu bekliyorum.
Bana söylediğin o yalan,
Kucaklıyor bizi artık.

Düşen yağmura aldırmaksızın
Hareketsiz bekliyorum.
Duyamadığım her sesinde
Kendimi tekrar kaybediyorum.

Üzülerek yürürken,
Fedakarlığın geçiyor gözümün önünden
Küllerimin içinde ruhsuz bir halde dikiliyorum
Bildiğini biliyorum diye fısıldıyorsun bana.

Karanlığa yürürken
Sana elveda demeli miyim?
Döktüğüm tüm gözyaşları senin içinken
Niçin denediğimi göremiyorsun.